Akcja zaczyna się w odległej przyszłości, czyli w 1992 roku 🙂 (biorąc pod uwagę rok wydania 1970 to całe 20 lat do przodu). Joe Chip żyje w zakręconym świecie pełnym „wrednych” maszyn (drzwi, które dyskutują odnośnie zapłaty za otworzenie), zaawansowanej sztucznej inteligenci i niewyobrażalnej nawet w 2005 roku techniki. Mam na myśli tutaj głównie powszechne jak telefony komórkowe zdolności pozazmysłowe oraz możliwość przechowywania swoich bliskich prawie zmarłych w tak zwanym stanie półżycia. Najciekawsze jest to, że z taką osobą można jeszcze porozmawiać jeszcze długo później.

“Nudzą Cię standardowe powieści science fiction? Masz dość inwazji kosmitów, wykoncypowanych światów i żołnierzy kosmosu? Oto Ubik, książka inna niż wszystkie, używana zgodnie z instukcją zapewni pełnię doznań estetycznych i metafizycznych, będąc przy tym źródłem dobrej zabawy”.

                                                              z przedmowy Łukasza Orbitowskiego