Opowieść o pamięci, której zarówno symbolem, jak i nośnikiem są zdjęcia z rodzinnego albumu, jedyna ocalona pamiątka z wojny… Dzisiaj, kiedy wystygły już popioły, przestało drżeć powietrze od tamtych głosów, można próbować zrekonstruować pamięć. I wywabić cienie ludzi, których namiętności i emocje, jakby rozwiały się bezpowrotnie podczas wojennej zawieruchy. Utrwalone na zdjęciach chwile – kapryśne, niepewne, płatają pamięci figla. Czy wobec tego można jej ufać?
Wojenne dzieciństwo; przybrana matka; obozy koncentracyjne w których ginie prawie cała rodzina Janiny Katz; odnajdująca się dopiero po wyzwoleniu prawdziwa matka, której trzeba się na nowo uczyć. Powojenny entuzjazm i optymizm, budowanie zrębów PRL-u, ZMP, praca na Uniwersytecie; rozruchy antysemickie, rok 1968, powrót starych lęków i konieczność emigracji…